c h a n g e s







VERANDERINGEN


Mijn woorden tuimelen vast over elkaar heen. Hoe onsamenhangend ook, ik ga toch proberen mijn verhaal te doen, eruit moet het en delen zal ik.


Begin 2016 nam mijn leventje drastische wendingen. Ik besloot op 1 januari, of was het 31 december ;-), om voor mijzelf te kiezen. Ik omarmde mijn geluk en voel me ondertussen een ander mens. Dit schrijft zo makkelijk. Maar de afgelopen tijd waren er ook tegenstrijdigheden genoeg.


Wat kan er veel gebeuren in een korte tijd. Hoe bijzonder is het om te ervaren, dit ben ik. Dat was ik toen. Dit ben ik nu. Dit ben ik geworden. En hoe moeilijk ik het mezelf ook maak, hoe lastig ik het proces ook vind. Toch mag ik af en toe best een beetje trots zijn op wie ik geworden ben.

Mijn wereld werd nogal eens door elkaar geschud. Ik ontmoette mensen en ik liet mensen los. Tijdens mijn burn out ben ik flink onderuit gegaan. Het opstaan duurt langer dan het vallen, maar uiteindelijk ben ik een stuk wijzer geworden. Ik brak mijn hart meer dan eens. Pas nog, verloor ik mijn trouwe (honden) vriendin, die altijd om mij heen dartelde, en daarbij een stuk van mijn hart. In de afgelopen tijd was ik moe, was ik euforisch, was ik zowel gelukkig als verdwaald. Ik vind de wereld zowel ontzettend oneerlijk als onwaarschijnlijk mooi.

Ik vond mijn hart terug. Door beetje bij beetje orde te brengen in de chaos die in jaren is ontstaan. Ik ruimde het puin op, met grote brokken emotionele rotzooi tegelijk. Ik ben nog steeds bezig de brokstukken weer bij elkaar te rapen en ben begonnen met lijmen. Ik vind momenteel zowel oude als nieuwe stukjes Yet. Het mooie van dit proces is, dat er langzaam maar zeker allerlei kostbare dingen tevoorschijn komen die ik was vergeten. Onder die dikke laag zooi, komen nu tijdens het opruimen de mooiste dingen weer naar boven. Soms verbaas en verras ik mezelf, hé, ja, da’s waar ook, dit ben ik!

Ik heb besloten mijn hart nooit meer los te laten en kies voor mijn dromen. Zo heb ik de stap kunnen nemen om uit een relatie te stappen, die mij al vele jaren geen voldoening, liefde en geluk meer gaf. Ik ben dankbaar voor alle levenslessen, heb geen spijt van alles wat achter mij ligt. Het heeft mij gevormd, tot wie ik nu ben.

Ik heb watervallen gehuild de afgelopen tijd, maar ook met tranen gelachen. Zo groeide ik tot wie ik nu ben. Ik vond een vrije geest, een open hart, een liefde voor het alles en niets. Voor mijn gevoel is het balletje geluk eindelijk gaan rollen. Zelfs de bergen op de weg, die er soms toch ook echt bij horen, worden eindelijk gewaardeerd.

Nu is het tijd om dromen echt waar te maken, om te reizen, om nieuwe avonturen aan te gaan. Om te genieten van echte liefde, die ik ineens ontmoette en voelde me in één klap compleet.

De afgelopen ontstuimige tijd, deed mijn blog opnieuw even stil staan. Mijn blogposts zullen er vast ook anders uit gaan zien na zoveel ontwikkeling en verandering. Schrijven blijft, dit hoort bij mij!



Stories to come.

XO
Yet


 

LE STYLE © design by Blog Milk